wpisy na blogu

Dzisiejsza aura uświadomiła mi, że nie mam tu jeszcze zimowych fotek naszej działeczki. Pstrykane wprawdzie kilka miesięcy wcześniej, ale co tam... skoro za oknem w wielu regionach Polski spadł dzisiaj śnieg, to ten wpis będzie tu jak najbardziej na czasie...

Tak było końcem stycznia... A obecnie... trzeci dzień z rzędu leje deszcz, piątkowe podejście z koparką było, jak wiecie nieudane, działka nieźle zalana i czekamy, aż w końcu wyjrzy słoneczko:)))

A, póki co, zapraszam na mój blog ogrodowy, na stronkę: bomaj.zieloneblogi.pl

Niestety tak to już jest, że gdy cieszymy się z jednych rzeczy, za moment tę radość potrafią zepsuć inne:(((

W środę telefon z Urzędu Miasta - mamy klepnięte pozwolenie na budowę. W końcu... Hurraaaaaa!!! Jeszcze się tylko uprawomocni i można startować z budową!!!

Na piątek mąż zamówił pana z koparką, żeby ściągnąć wierzchnią warstwę ziemi pod geodetę. W piątek rano pognaliśmy jak na skrzydłach na naszą działeczkę, pan koparkowy przyjechał punktualnie co do minuty, wjechał na nasze włości i ... ZONK!!! Teren po świątecznych ulewach był tak nasiąknięty, że tylko udało się ściągnąć ziemię na samym przodzie (w tym miejscu mamy zamiar utwardzić teren pod wjazd ciężarówek z materiałami na budowę). Dalsze ściąganie humusu nie miało sensu, bo kopara grzęzła w ziemi. Koparkowy skasował 200zł, zostawiając działkę w stanie totalnej rozpierduchy, a na domiar złego, po południu nastąpiło olbrzymie oberwanie chmury i teraz działka wygląda jak pocięta siecią kanałów wypełnionych wodą. Nawet nie chce mi się zamieszczać zdjęć, bo tak mnie ten widok denerwuje.

WIELKANOCNY zając przez pola pomyka
Wiosny jest symbolem – krajobraz rozkwita.
Wpadł już do ogródka i choć tchu brakuje
Świąteczne życzenia szybko recytuje:
Alleluja wesołego, pysznego święconego,
Dyngusa mokrego i spokoju wszelkiego.
 

Tego życzę z całego serca wszystkim Blogowiczom!!!
 

Męża za kierownicę, juniora pod pachę, po drodze kupno "czegoś na nowy dom" (a właściwie ogród :))). I oto wczoraj, w końcu spełniło się moje wielkie marzenie. Dzięki uprzejmości Inwestorów budujących dom w asparagusach, mogliśmy na żywo obejrzeć domek. Jest WSPANIAŁY,  DOSKONAŁY, PIĘKNY!!! Niesamowite uczucie stanąć przed gotowym budynkiem i pomyśleć, że mój dom będzie prawie taki sam ( zdjęć nie zamieszczam, bo domek jest prawie skończony, a nie chciałabym naruszyć czyjejś prywatności, więc wybaczcie ).

Wrażenia cudowne. Jeśli kiedyś miałam jakiekolwiek wątpliwości, czy wybór projektu był właściwy, to wczoraj wszystkie one zostały rozwiane. Domek jest idealny. Z zewnątrz nieduży, w środku przestronny i funkcjonalny. Dokładnie taki, o jaki nam chodziło.

Po obejrzeniu doszliśmy do wniosku, że chyba nie będziemy podnosić ściany kolankowej (miała być podniesiona o jeden bloczek). Kształt domu jest idealny i chyba boję się, aby nie zachwiać tych proporcji.

A co u nas? W ostatni dzień marca składaliśmy wniosek o Pnb. Po tygodniu miało przyjść pismo z U.M., ale do dzisiaj cisza. Dziś mąż wykonał telefon do gościa, który zajmuje się naszym pozwoleniem i zapewniał, że do tygodnia dostaniemy te cholerne pozwolenie.

No, cóż, nie pozostaje nam nic innego, jak czekać, czekać, czekać, .....

Miałam nadzieję, że z początkiem kwietnia ruszymy z budową, ale jak to mówią nadzieja matką głupich... We wtorek zadzwoniła nasza architekt i oznajmiła, że w czwartek (31.03)  złoży w naszym imieniu w U.M. wniosek o pozwolenie na budowę. Chyba byłam strasznie naiwna myśląc, że to wszystko będzie krócej trwało... Pocieszające jest to, że w sprawie kabli biegnących wzdłuż lewego boku działki coś się ruszyło (pani architekt wysłała w sumie 3 pisma do Energetyki i utargowała 1,5 m). Tak więc stronę tarasowo - ogrodową będziemy mieli szerszą o 1,5 m z czego się bardzo cieszę!!! Chyba cierpliwe czekanie w końcu się opłaciło!!!