wpisy na blogu

Dzień drugi zmagań ekipy wodno kanalizacyjno gazowej. Dziś przywieźli piec, zasobnik i tony rurek. Na elewacji pojawiła się skrzynka, której kolor nawet pozwolono mi wybrać. Wybrałam w sumie mniejsze zło... Szarą. No i w kotłowni okazało się, że nie wszystko może wisieć zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami bo nikt nie pomyślał, że trzeba zostawić miejsce na zdjęcie obudowy od pieca przy serwisie i tego, że bojler ma dość konkretne rozmiary. Ostatecznie dzisiaj zawisł już w kotłowni piecyk. 

Wiele czasu upłynęło od kiedy Pan T. z mojej ekipy wodno-kanalizacyjno-grzewczej wpisał mnie na listę oczekujących na wykonanie przyłącza gazowego. Pod koniec sezonu grzewczego postanowiłam upomnieć się o usługę mając słuszne przekonanie, że ktoś mnie z tej kolejki, że tak powiem... wykolegował. Musiał wyczuć w moim głosie poirytowanie bo jeszcze tego samego dnia oddzwnił by ogłosić nowinę, że dokładnie teraz nadeszła właśnie moja kolej i jutro rano zaczynamy wykop pod gazociąg i co lepsze, jak ogłosił tak się stało. Przyjechało z rana kilku chłopa i tak łopata po łopacie, kilof za kilofem wykopali jakieś 12 metra dołka. A ile się przy tym nagadali, że ziemia zmarznięta, że zimno. No, drodzy Panowie nie do mnie te pretensje... Trzeba było przyjść przed zimą to i kopałoby się zapewne przyjemniej. W efekcie po 5 miesiącach oczekiwania w kolejce mam dołek a w dołku rurkę. 

Podłoga na strychu w stanie dokonanym. Posprzatana, elegancka. Pięknie się prezentuje. Tymczasem żegnam się chwilowo z ekipą majstra D. Ale nie na długo. Jak temperatury wzrosną wróci do mnie na szpachlowanie i malowanie sufitów. 

No dobra. Ledwo wczoraj skończyliśmy sufity i w zasadzie jeszcze nie nacieszyliśmy się nimi do końca to dziś mamy kolejny powód do radości. Oto podłoga prawie wykończona na strychu. Na rycinie Pan majster układa drugą warstwę płyt OSB. A to białe maziło to... vikol. Tak. Obie warstwy są zespojone że sobą właśnie klejem. Podłoga jest mega stabilna, nic nie trzeszczy i podobno jest nie do rozebrania. Super, że w końcu jest bo można już powoli te 70 m strychu zagospodarować. Strych wyszedł super! 

Tadaaam! Mogę w grafiku wykreślić sufity. Wszystko już jest na swoim miejscu. Dziurki pod lampki też gotowe. Teraz trzeba tylko ogarnąć ten bałagan, przeczekać mrozy i można lecieć dalej. Szpachlowanie, malowanie, płytki wkraczamy w rejony dosłownej wykonczeniówki, po prostu cudownie.