wpisy na blogu

Oj! Coś czuję, że po dzisiejszym popołudniu jutro moje plecy przypomną mi o swoim istnieniu Najważniejsze jednak jest to, że udało mi się gruntownie posprzątać oba garaże: i blaszak, i ten lapisowy Garaż w domu został wstępnie przygotowany do kładzenia gresu na podłodze - wymiotłam śmieci, pousuwałam to, co dałam radę unieść, pozostały tylko ciężkie rzeczy - to zadanie dla Radka. W blaszaku... no cóż... w blaszaku tylko baby i chłopa było brak! Bajzel na kółkach - coś jak w tekście piosenki Elektrycznych Gitar: przewróciło się - niech leży No i te wszędobylskie myszy i ich mysi zapach - nawet worek z ziemią do kwiatów doniczkowych mi posiekały! Teraz wszytko poukładane, zamiecione - można przejść przez garaż bez obaw, że się człowiek potknie o  jakiegoś bubla i zęby straci!

Mąż kafelkuje dalej kotłownię. Jutro skończy ścianę, przy której będzie stał piec - w związku z powyższym - również jutro - jedziemy oglądać naszego "smoka", który będzie dbał o to, żeby nam w Lapisie tyłki do foteli nie przymarzały Ponadto zawarłam z Mężem umowę, ża ja dziś sprzątam na błysk blaszak - a w zamian za ten wyczyn On jedzie ze mną jutro do sklepu z farbami i poświęca mi tyle czasu, ile będę potrzebowała, żeby wybrać właściwy odcień pożądanego koloru! No uwierzcie mi: dla faceta karminowa czerwień, paprykowa czerwień i jarzębinowa czerwień to... CZERWONY po prostu, a granatowy i błękitny - to to i to niebieskie! Testowałam to z Siostrą na naszych Mężach właśnie! Oj! Łatwo nie będzie!

No dobra - tyle o planach na kolejny dzień - teraz czas na fotorelację z dzisiejszego!

Obejrzałam sobie naszą szafeczkę pod umywalkę do łazienki. Stoi sobie - bidulka - na boku w salonie, okitrana w folię i czeka na swój czas Niewiele może widać, ale widać, że front jasny, reszta ciemna, uchwyt relingowy, szuflady oczywiście, cobym głowy do środka pakować nie musiała, żeby znaleźć przysłowiowy wacik na ten przykład

Na razie zamówiliśmy do łazienki jeden mebel - jak już stanie wszystko na swoim miejscu, to będzie można konkretnie powiedzieć, gdzie jaki mebel można jeszcze wstawić.

Dziś pod pędzel poszła nasza sypialnia - pierwsze mazaje robił Radek we własnej osobie - potem przekazał wałek i wiaderko z farbą swojemu Tacie.

No za nic ten mój Małżonek do zdjęć pozować nie chce Ale za to pędzlem macha tak, że aparat nie nadąża!

Malujemy białą farbą wzbogaconą gruntem. Wczoraj, jak przyglądałam się pomalowanym ścianom drugiego pokoju, to wydawało mi się, że są tam góry i doliny Ale dziś, gdy farba wyschła - ściany prezentują się fenomenalnie, a sufit? Sufit to miodzio po prostu! Hmmm... Mam nadzieję, że jak zacznę kolorować, to dalej będzie tak pięknie!

W sumie to już powinnam kłaść głowę na poduszkę, skoro jutro znów czeka mnie pobudka o nieludzkiej porze, ale... nie jestem w stanie odmówić sobie krótkiego wpisu na dobranoc

No cóż - dzisiejsza inspekcja na budowie wykazała Pracusiów sztuk dwie, z których jeden kafelkował...

...a drugi docierał i malował na biało

Od poniedziałku mam urlop! Po wahaniach i zastanowieniu Mąż "zezwolił" na to, żebym i ja - jako przedstawicielka płci nie wiadomo czemu zwanej "słabą" (mhm... facet, który tę banialukę wymyślił, chyba nigdy nie walczył z kobietą o kołdrę w nocy - za nic w świecie nie dam sobie jej wydrzeć!!!) - rękawy zwinęła, w stare ciuchy wskoczyła, ujęła w dłoń przyrząd do malowania i zaczęła upiększać nasze ściany! No już nie mogę się doczekać! Naprawdę! To musi być niezwykłe tak kolorować swoje własne ściany, które rok temu nie były nawet sufitem zwieńczone!  

No dobra! Czas spać! Na dobranoc jeszcze Wam powiem, że niedawno Małżonek mój doniosł mi uprzejmie drogą telefoniczną, że nasz pan meblarz dowiózł nam szafkę pod umywalkę! Zdaniem mojego kochanego Męża jest ona (i tu cytat) za....sta i cholernie ciężka! No! Jutro cyknę jej fotki!

Aha! I jeszcze listwy dla Domi! Kochana! Cyknęłam fotki - tak to wygląda (na kurz nie zwracamy uwagi):

Część już przyklejona - część tylko położona Na żywo wygląda zdecydowanie korzystniej. Dodam, że to autorski pomysł Bartka jest. Jak dojdzie sprzęcior i meble to dopiero będzie widać efekt!

A raczej sam jej początek Dziś kotłowniane ściany zaczęły przystrajać się w kafelki. Kto się do tego przyczynił? Mój Mąż we własnej osobie! I on postanowił  zostać bohaterem w swoim domu! Ściany zostaną wykafelkowane gresem, który jest odporniejszy na wszelkie uszkodzenia niż glazura - a wiadomo - w kotłowni niejedno dziać się może! Po co się potem denerwować, że płytka trzasnęła? No dobra - to teraz czas na krótką, ale treściwą relację zdjęciową!

Pierwszy pasek płytek już prawie położony:

Mój Mąż i jego nowe zabawki...

... oraz pełna precyzja i skupienie w działaniu

Jutro zapowiedziałam, że osobiście przyjadę ocenić postępy prac, a jeśli uznam, że są zadowalające - przygotuję jakąś nagrodę za pracowitość!

W czasie, kiedy mój Małżonek działa w kotłowni, Teść dopieszcza ściany w części dziennej Lapisa. Co znaczy w tym przypadku "dopieszcza"??? Ano nic innego, jak przeciera ściany papierem ściernym  w celu zrzucenia z nich jak największej ilości piasku kwarcowego. I jak tak sobie teraz na to wszystko patrzymy, to wydaje mi się, że... zrezygnujemy z gipsowania... Ściany nie wyglądają tak źle, jak nam siępierwotnie wydawało. Złudzenie nierówności sprawiał głównie przylepiony tu i tam piasek... Zaoszczędzone w ten sposób pieniądze na pewno upłynnimy na jakiś inny cel 

Przyszedł w końcu czas na montaż parapetów wewnętrznych Ci z Was, którzy zaglądają na nasz blog od jakiegoś czasu na pewno pamiętają nasze - a zwłaszcza moje - parapetowe rozterki. To, co mi się podobało - miało cenę z kosmosu To, co miało cenę, która nie zwalała z nóg - nie przypadło mi do gustu... Końcem końców mieliśmy zamawiać parapety u faceta, który samodzielnie zajmuje się ich produkcją. Ale tak jakoś nam długo z tym zeszło, ciągle mieliśmy nie po drodze, zwlekaliśmy i zwlekaliśmy, aż w końcu - po rozmowie z Bartkiem - zdecydowaliśmy się jednak na parapet grubości 3 cm w starym, dobrym Boticcino Trochę obawiałam się, jak też ten beżowy odcień będzie wyglądał przy białych oknach, ale... efekt pozytywnie mnie zaskoczył! W sumie jak tak teraz o tym myślę, to przecież niewiele osób zwraca uwagę na to, jakie kto ma parapety w domu! Patrzy się na kolor ścian, firanki, no - może jeszcze na kwiatki i doniczki stojące często na parapetach. A skoro tak - to nie ma się co nad tym roztkliwiać i już! Aż sama się sobie dziwię, że tyle czasu straciliśmy na ich wybór - jakby to rangę życia i śmierci miało niemalże! Efekt tego wszytkiego jest taki, że dwa parapety są już zamontowane, a kolejne dwa czekają jeszcze na swoją kolej

Parapet w jadalni...

...oraz w pokoju przyszłego Dziedzica

Z innej perspektywy wygląda tak:

Tutaj Radek z Bartkiem przygotowują miejsce do montażu parapetu w dużym oknie naszej sypialni na dole:

"Tyłek" domu już prawie skończony - pozostała drobna kosmetyka - przodek wciąż czeka na drzwi:

A co na dachu? A raczej nad nim? Przyjrzyjcie się zdjęciu powyżej - widzicie taką pionową kreskę nad dachem? Ta kreska to żeliwna sztyca, którą Radek przymocował po to, żeby lokalny dostawca mógł zamontować antenę do radiowego odbioru Internetu:

To niewielkie, białe coś - zapewni nam "kontakt z bazą" - także odwyk od blogowicy mi nie grozi!

Aha! Jeszcze jedna ważna sprawa! Mieliśmy dziś bardzo miłych Gości! Marcia, Łukasz! Polecamy się na przyszłość!!! :*

Ale nie o tym teraz będzie! Najlepszy kąsek zostawię sobie na koniec! Teraz napiszę Wam, co też robiliśmy w naszym domku wczoraj. No ja wiem, wiem... niedziela, dzień święty święcić, ale... czas nas goni, więc niedzielne popołudnie spędziliśmy na buszowaniu w Lapisie. Najpierw zajęłam się poddaszem. Powymiatałam wszystkie kąty, a w sypialni z garderobą zrobiłam tymczasowy składzik rzeczy, których póki co nie potrzebujemy: wywiozłam pierwsze pudła z naszego gniazdka!!! Głównie buty, ale co tam! W gniazdku luźniej od razu się zrobiło! Wiecie, co jest w tym wszystkim najśmieszniejsze? Że pudła w gniazdku wydawały się gigantyczne - w Lapisie natomiast to... pudełeczka! Gdy już uporałam się z bałaganem na poddaszu - pod szczotkę poszedł parter. Dzielnie towarzyszył mi mój Kochany Małżonek - razem wdychaliśmy sobie tumany kurzu i pyłu, a jak już nie dawaliśmy rady oddychać - marzliśmy w przeciągu z pootwieranych okien. Teraz wszystko jest poukładane, pozamiatane, uporządkowane! Czekamy na pana, który będzie nam robił gładzie gipsowe w salonie.

Podczas tego sprzątania w kotłowni znalazłam myszkę - bidula nie miała nawet siły, żeby uciekać... Ja wiem - myszy to szkodniki i trzeba je tępić... Ale czy nie można by było bardziej humanitarnie??? Szkoda mi tego małego futrzaka - serce boli, że tak się męczyć musi... Już chyba lepiej, żeby się w pułapkę złapała - wtedy jakoś szybciej i w ogóle... Osz tam! Głupio to urządzone - myszy powinny wiedzieć, że do domu wchodzić nie można i już! Wtedy byłoby po kłopocie! Może jak już sobie kota przywieziemy (a mamy już jednego - oswojonego dzikusa (który na razie mieszka u mojej Siostry), o wdzięcznym imieniu Lusia. Lusia czeka z nami na przeprowadzkę do Lapisa), to myszy go poczują i będą nas omijać, co?

Na sam koniec - w ciepełku płynącym od kominka - przesadziłam sobie dwa kwiatki - Zamię wyhodowaną dla nas przez moją Mamę (tylko ta doniczka "cuś" mała - trzeba będzie jeszcze raz przesadzić - w większą):

...oraz nowy nabytek, który dostałam od mojej Siostry - jej się biedak nie spodobał - to go przygarnęłam - Rhoeo we własnej osobie!

W kotłowni - ustawione w rządku - stoi grunt do ścian - wkrótce rozpoczniemy wstęp do malowania w środku - a ja wciąż jeszcze nie wiem, jakie kolory wybrać!

No dobrze - teraz czas na naszą wisienkę na torcie - nasz Lapis nabrał kolorów! I teraz - nawet w pochmurny dzień - nie będzie wyglądał szaro i ponuro! W piątek wcale się na działkę nie wybierałam... Ale mój Mąż jednym zdjęciem popsuł mi plany - oto pierwszy kolorowy mazaj na naszym domu - i jak tu było nie jechać???

Po moim przyjeździe zastałam taki widok:

I nastąpiła konsternacja: wystający wykusz z oknami miał być pomalowany ciemniejszym kolorem - a tu kolory wszędzie takie same! Widząc moją minę i chcąc zapobiec ostrej rozmowie z chłopakami - Radek zapewnił mnie, że jak kolory doschną będzie widać różnicę. Okazało się, że jaśniejszy kolor już "doszedł" i ściemniał, ciemniejszy odcień natomiast został dopiero co naciągnięty i trzeba odczekać, żeby efekt był widoczny. W sobotę zapewnienia potwierdziły się w praktyce - sami spójrzcie:

Nam kolorowy Lapis podoba się bardzo, bardzo mocno! Kolor jest taki, że... w sumie nie wiadomo jak go określić - trochę żółty, trochę w ciepłych odcieniach beżu, trochę brzoskiwiowy... Wszystko zależy od tego, jak padają na niego promienie słońca i czy w ogóle padają! Już nie mogę się doczekać, kiedy wszystkie ściany nabiorą barw! Na pewno frontowa będzie naciągana kolorem najpóźniej - dopiero wtedy, kiedy przyjadą drzwi zewnętrzne - a to powinno nastąpić za jakieś dwa tygodnie. Na dzień wczorajszy lapisowe odzienie wierzchnie ma się tak:

Kolorowanie trwa! Wybieram się za chwilę, żeby ocenić dzisiejsze postępy. No i Bartek ma dziś przywieźć parapety wewnętrzne - może akurat uda mi się cyknąć parę świeżutkich fotek?

P.S. Do mieszkających w swoich domkach! Słuchajcie? Czy po każdym większym sprzątaniu bolą Was plecy i macie odciski na rękach??? Błagam! Powiedzcie, że potem już nie, że to tylko teraz tak, a potem sprząta się samo! Albo, że przynajmniej idzie się do tych dolegliwości przyzwyczaić! Bo dzi to czuję się, jakbym 101 lat miała! Co najmniej!

A tak naprawdę to... lubię się tak narobić i potem w każdym mięśniu czuć, że nie próżnowałam! Ot - takie dziwactwo! Niegroźne dla innych podobno!