wpisy na blogu

Piękna odwilż, napawam się nią trzeci dzień, słucham z rozkoszą jak sobie wiaterek (albo raczej wietrzysko) wieje i deszczyk siąpi - to dopiero cudna muzyka :) Dziewczyny zdążyły jeszcze ulepić bałwanka:

i fałfanka:

a ja z dziką rozkoszą patrzyłam przez okno jak się powoli roztapiają - ha, ha!!!

Pojechaliśmy dziś na budowę zobaczyć, czy już śnieg nie zalega, sąsiadka w dodatku dzwoniła, że wiaterek pięknie nasz styropian rozrzuca po łące. Ja rozumiem, że suszy ładnie roztopiony śnieg, ale żeby tak nasz styropian! Wleźliśmy najpierw na strop i co widzimy - paczuszka styropianu frunie sobie elegancko. Mąż szybko zszedł, żeby ją złapać, ja za nim i co się okazało... Paczuszka zatrzymała się na sośnie, ale po śladach na śniegu widać, że była jeszcze druga paczuszka, która poleciała na drogę, tylko, że nie mogliśmy jej nigdzie znaleźć. I co się okazało - sąsiadka, dobra kobieta, ganiała ten nasz styropian i nic wcześniej nie powiedziała, a myśmy myśleli, że przepadł :)

Stropik prawie bez paskudnego śniegu, odrobina została tam, gdzie zbrojenie:

Jutro Boby przyjeżdżają - będą układać styropian do ocieplenia wieńca i na sobotę zamawiamy beton - a miało być przed Świętami :)

Tyle czasu nic się na budowie nie działo, że trzeba było przerwać tę ciszę. Postanowiliśmy odnieżyć strop. Nie spodziewałam się, że będzie na stropie taka ilość śniegu - 20 cm, a na glebie 25!

Stropik przed odśnieżaniem:

I po odśnieżeniu:

Mój bohater dał radę, ja tylko schody odgrzebałam:

Zimowy widoczek z naszej łazienki:

I z jadalni:

A to nasz humus, prawie jak Śnieżka - dzieciakom i taka wystarczy do szaleństw :)

Kocur zdobywa szczyt:

Nie wiem jak u Was, ale u nas jak w Zakopanem, pada wciąż, czapy śniegu coraz większe, tak jak radość dzieciaków. Przypomina mi się - jak byłam mała - też były takie śnieżne zimy, ale dlaczego akurat w tym roku?!!! Pozdrawiam wszystkich marzących o wiośnie - podobno za tydzień odwilż:)

Pół godzinki nie wyjęte, żeby odśnieżyć sam plac zabaw:

Królowa śniegu na tronie:)

Cudu nie było - odwilż nie przyszła. Nie pomogła dmuchawa i inne ustrojstwa, nie poradzili sobie z zalegającym śniegiem, zbyt długo leżał i w dodatku cały czas sypał nowy. Pewnie przyjdzie nam jeszcze poczekać do końca miesiąca na to upragnione zalewanie. Na pocieszenie przyszedł wreszcie mój prowansalski stolik do ławy kuchennej - robili go półtora miesiąca!!! Oto on:

I z krzesłami:

I pierdółki na moje półki:

Kuchnia w całej okazałości - tymczasowa, ale uwielbiam ją - jest słoneczna, ma drewnianą podłogę i jest na tyle duża, że mogłam w niej zmieścić moją wymarzoną ławę narożną:

Byłam dziś na budowie, żeby zobaczyć ostateczny szalunek schodów - myślę, że będą super.

Dziura na wannę:

I cała reszta zazbrojona i gotowa, czeka na beton:

I na koniec pokażę wam dzieło mojej małej artystki - jakby kto pytał, to jest pingwin z jajem :)

Wszędzie biało, piękny biały puch wszędobylski cieszy dzieci i niestety zalega na naszym stropie :( Jutro o 13.00 mamy zalewać. Wczoraj nic się nie działo, bo mróz było około 5 st. i tak wiało, że z roboty nici. Dziś jeszcze poprawiali podciąg no i próbowali usunąć śnieg. W ruch poszły miotły, łopaty, dmuchawa i nagrzewnica (chyba tak się to ustrojstwo nazywa). Trzymajcie kciuki, żeby przez noc nie padało, bo cała praca będzie na nic.

Nieszczęsny rozebrany szalunek podciągu nad schodami:

Białe poduszeczki śniegu:

I zimowy widoczek z naszego przyszłego tarasu:

Jak tu zjeżdżać w takich warunkach:

Lepiej się pohuśtam:

A w ogródku stołówka - dopiero na zdjęciu zobaczyłam, że oprócz dzięciołka upolowałam też wypasione sikorki: