wpisy na blogu

2,5 miesiąca temu zakończyliśmy swoją przygodę z odbiorami. Łącznie z geodetą trwało to prawie pół roku. Jedno co mnie zdziwiło to dwie drogi do uzyskania pozwolenia na użytkowanie budynku. Jedna to ta, gdzie wszyscy przyjeżdżją i sprawdzają instalacje itp., druga to ta gdzie olewamy wizytę na budowie, inkasujemy pieniążki i wydajemy inwestorowi stosowne dokumenty. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego strasznie się czepiał składanych przeze mnie dokumentów. Kiedy mój kierownik budowy i architekt dowiedzieli się kto prowadzi moją sprawę, od razu stwierdzlił że nie będzie łatwo. Zaznaczam, że jak na moje oko gość był zaraz po studiach i chyba za bardzo sobie wziął do serca swoje stanowisko. Czepiał się niesamowicie, wzywał kierownika budowy, geodetę który wykonywał  inwentaryzację powykonawczą. Czepiał się nawet tego, że wymiary budynku, które uległy zmianie na długości 12m zaledwie 5 cm na mapce którą dostarczyłem nie były naniesione odręcznie, tylko przez mojego architekta w programie komputerowym. Musiałem oczywiście to poprawić. Po kolejnej wizycie u niego dowiedziałem się że geodeta też coś źle wpisał (chodziło o nr zgłoszenia na budowę). Tym razem ja go sprawdziłem, zaniosłem poprawkę, gdzie z premedytacja pomyliłem sie w numerze, i o dziwo przeszło. Chyba miał już dość. To mój jedyny taki przypadek jeśli chodzi o budowę.  Jak rozpoczynaliśmy budowę wszyscy szli nam na rękę, każdy napotkany urzędnik.        

Nie było nas ponad miesiąc. Jednak w związku z pojawieniem się nowego członka rodziny nie było czasu na wiele innych rzeczy. 2 tygodnie spędzone w szpitalu odciągnęły nas od wszystkiego, ale najważniejsze że coś poszło do przodu. Wkońcu udało się zrobić ocieplenie budynku. Teraz jeszcze malowanie a dopiero za jakiś czas tynk.

Teraz czas na kładzenie płytek w kotłowni i podłączenie pieca. Po tym kładzenie płytek na parterze i schodach. Na górze pozostało jedynie pomalować i położyć wykładziny dywanowe. Już niby tak niewiele zostało a wydaje się że jeszcze mnóstwo rzeczy do zrobienia a dni coraz krótsze. Dobrze że najważniejsze rzeczy na dworze skończone, prąd w domku jest więc teraz można działać do późnej nocy.

Wkońcu udało się rozpocząć ocieplanie budynku.

Co prawda pogoda zbytnio nie dopisuje, ale w razie deszczu zawsze można porobić coś w środku. Mężusiowi przez 4 godzinki udało się prawie położyć styropian na jednej ze ścian. Co prawda nie jest ona najwyższa, ale samemu też zbyt dużo zdziałać nie można.

Powoli ale zawsze do przodu. 

Teraz czas na realizację dwóch rzeczy naraz. Jak będzie w miarę dobra pogoda ocieplanie, jak będzie bardzo padało czy wiało kładzenie płytek.