wpisy na blogu

Dziś buszowałam w Internecie w poszukiwaniu czegoś, co poprawi mi jesienny nastrój. Odkryłam też, że nic tak nie przegania handry jak wirtualne meblowanie domowych pieleszy, które w moim przypadku nadal pozostają w sferze marzeń. Mam jednak nadzieję, że już za rok niektóre pomysły będę mogła wcielać w życie. Tym sposobem natknęłam się na dwa stoliki, które mnie urzekły. 

Ten stolik "widzę" w naszym salonie, w sąsiedztwie wygodnego narożnika. Na stoliku imbryk z kawą, porcelanowe filiżanki i domowe ciasto. Naprzeciwko - w kominku - wesoło podrygują języki ognia... Hmmm... Marzenia... Dobra rzecz! 

Drugi stoliczek zamierzam wykonać sama (no, może z drobną pomocą Męża). Posłużą mi do tego nogi od maszyny Singera. Gdzie stanie? Póki co wydaje mi się, że we wnęce przy schodach. Waham się jedynie nad tym czy zostawić je czarne i przykryć drewnianym, grubym blatem, czy może przykryć je blatem szklanym. Dziś znalazłam jeszcze inne wcielenie metalowych nóg singerowskiej maszyny. Zdjęcie znalazłam na blogu prowadzonym na Muratorzez przez bardzo utalentowaną mamę dwóch uroczych córeczek I choć nie mam tam bloga - zawsze chętnie podglądam co nowego i szukam inspiracji.

W końcu wystukałam na klawiaturze tytuł, który powinien był znaleźć się tu dawno temu - przynajmniej mnie się tak wydaje No nic - najważniejsze, że dach prawie skończony O! Tak wygląda! 

Krokwie nad garażem:

I krokwie zadaszenia tarasu:

Z najnowszych nowości, to... dzięki naszemu koledze (dzięki Michaś) mamy nasze pierwsze drzwi, które posłużą do zamknięcia naszego Lapisa na zimę i pozwolą mu zapaść w krótki, zimowy sen!

Dziś "nadejszla wiekopomna chwila" i zawitał do nas nasz klinkierek. Już nie ma odwrotu: klinkier burgundowy, blacha ciemno-brązowa Jednak przed zimą - tylko papa. Dekarz, który odwiedził nas w niedzielę stwierdził, że zakładanie blachodachówki trzeba odłożyć na wiosnę i pozwolić wyschnąć krokwiom. Zatem: BYLE DO WIOSNY - oby przyszła szybciej niż ta miniona

A tuż przed odjazdem Radek wraz z Majstrem wymierzali deskę "wiatrówkę" Jutro dostawa!

Oczywiście dotyczy on koloru naszego dachu. No bo tak: najpierw ja chciałam blachodachówkę w kolorze ciemnej czekolady, a Radek w graficie. Koniec końców był taki, że dałam się przekonać Mężowi oraz jego "grupie wsparcia" i casting wygrał kolor grafitowy. 

Co do cegły klinkierowej opcje były dwie: wiśnia-burgund (typowana przez Radka) albo karmel-melanż (typowana przeze mnie). Ustaliliśmy (natchnieni przez Magdulę z "Magdadaniel"), że do grafitu bardziej pasuje ta druga. Ufff! Super! Mamy to za sobą! Do czasu... kiedy to mój Mąż nieśmiało szepnął: "a może czarna blacha???" No i od nowa Polska-Ludowa! Gdziekolwiek nie jechaliśmy zadzieraliśmy głowy do góry i przez szybę samochodową gapiliśmy się na dachy. W domu, w samochodzie, na działce -  przy każdej nadarzającej się okazji - dyskusja! I wciąż pojawiające się w niej kolory: brązowy, czarny, grafitowy; brązowy, czarny, grafitowy! W końcu dziś, w drodze do pracy, udało nam się ustalić kompromis: BLACHA W KOLORZE CIEMNEGO BRĄZU (po mojemu), KLINKIER W ODCIENIU BURGUND (po mężowemu)  Mam nadzieję, że już nam się nic nie zmieni - w końcu na blogu czarno na białym już napisane co i jak! No i - że będzie ładnie!

Radek właśnie zadzwonił i powiedział, że znalazł w Sochaczewie klinkier w cenie 2,00 PLN brutto za sztukę. Musimy zamówić, żeby nasi murarze mieli z czego stawiać kominy. Dziś rano pracowali nad więźbą nad garażem i nad tarasem. Z tego co wiem, krokwie w tym miejscu już sa ustawione. Jutro zatem będę mogła zobaczyć praktycznie cały zarys dachu, a co za tym idzie - kształt naszego LAPISA!!!

Przesyłam weekendowe buziaki!!! :*

No to zacznę od więźby, która wczoraj wyglądała tak

Beleczki nad naszą sypialnią i łazienką:

Jakiś czas temu, za pośrednictwem naszego dostawcy, zgłosił się do nas przedstawiciel firmy produkującej Ytong'a z pytaniem czy nie bylibyśmy zainteresowani powieszeniem na naszym budynku plakatu reklamowego. My się zgodziliśmy, plakat wczoraj zawisł, a na nasze konto trafi z powrotem 3% wartości faktury za materiał! Zawsze to trochę do przodu.

Kochana, w końcu mogę Ci się jakoś odwdzięczyć za Twoje dobre serducho i poświęcenie Akurat tak się składa, że jestem szczęśliwą posiadaczką katalogu IKEA w wersji papierowej! I cyknęłam dla Ciebie fotkę kosza, który Ci się spodobał!