wpisy na blogu

Mamy już za sobą etap nadproży. Jedne gotowe, inne wylewane. Najbardziej ekipa napracowała się nad nadprożami w dużym pokoju. Trzeba było przygotować sporo szalunków, ponieważ na dwóch ścianach: południowej i zachodniej wykonane zostały otwory 400x240. A później zalać wszystko betonem.

Tak, tak.. nasz salon to takie spore AKWARIUM.

Większość osób widzi minusy takiego rozwiązania. Straszą nas, że będziemy walczyć ze słońcem i upałami. Ale od czego są rolety? (Z roletami mam pewien dylemat, ale to temat na kolejny, oddzielny wpis, który na pewno jeszcze poruszę, prosząc Was o rady.)

Ja w naszym akwarium widzę raczej plusy:
- otwartość na ogród;
- akumulacja ciepła - wspomagająca ogrzewanie;
- możliwość założenia ogrodu zimowego – rośliny będą kochały to miejsce!

Dzień wylewanie nadproży był stresujący.

Beton miał być na 14:00, pozwoliliśmy w żartach założyć, że to będzie 16:00. Ponieważ powoli nabieramy doświadczenia w budowaniu, nauczyliśmy się już, że z punktualnością wielu dostawców jest problem.

Jeden dostał ostatnio gift i miał kupić sobie za niego zegarek, żeby się już więcej nie spóźniać, ale chyba wydał kaskę na co innego, bo dalej ma opóźnienia w dostawach towaru na budowę. Tego dnia pompa przyjechała punktualnie, ale beton dopiero o 16:30. Operator czekał, czekaliśmy my, czekała ekipa. Nasz kierownik zawsze nadzoruje zalewanie betonem i po 2,5h czekania na surowiec wszyscy załamaliśmy ręce, ponieważ Pan od betoniarki zapomniał zakręcić zawór z wodą i beton przyjechał tak jakby rozcieńczony.

TAKA SYTUACJA.

Czekaliśmy dalej. Dla poprawienia morale wszystkich czekających zrobiłam lemoniadę i tak doczekaliśmy się zalania nadproży i nasze przyszłe akwarium nabrało kształtów.

Kolejny powód do radości… czuje w kościach, że wkrótce zaczynamy strop.
 

Z moich obserwacji wynika, że większość blogowiczów decyduje się na ceramikę. Czerwone ściany będą oddychać, ale jedynym sensownym ociepleniem do ceramiki wydaje mi się wełna mineralna, a tu zaczyna się robić dosyć drogo. Niestety..

Ze względów ekonomicznych i w trosce o ciepło u nas decyzja padła na beton komórkowy. Bynajmniej nie będzie problemów z wieszaniem szafek.

Jako dociekliwi inwestorzy wygospodarzyliśmy trochę czasu na zbieranie opinii o tym materiale i jego producentach. Oczywiście, co skład budowlany to opinia: ten się kruszy, ten nierówny eh..
Zamiast wiedzy dorobiliśmy się mętliku w głowie.

W ostateczności postawiliśmy na cenę i spotkała nas miła niespodzianka. Szczególnie, że gdzieś w podświadomości zależało nam na Xelli.

Znaleźliśmy bloczki YTONG-a bez uchwytów. Spotkaliście się z takim produktem?
 
U nas ścianki z tego materiału pną się już w górę. Zapewne trochę za późno na zbieranie Waszych opinii, ale napiszcie proszę co o tym myślicie..




 
 

Wieńcowe nie mylić z naczyniami wieńcowymi to ważne dla mojej ekipy budowlanej wydarzenie.

Ostatnimi czasy gdy pojawiam się na placu budowy słyszę przybąkiwania na ten temat. A ja nie wiem jak wygląda wieńcowe. Osobiście czekam na parapetówkę w przyszłym roku. Ale tym czasem zostałam poinformowana przez budowlańców, że jak wstanę pewnego, pięknego dnia i zobaczę wiszący wieniec to znak dla mnie, że czas robić wieńcowe. Czyli stawiam WÓDĘ - tak?

Napiszcie jak to u Was się odbywało, nie chce wyjść na jakąś nietaktowną przyszłą gospodynię, a teraz na nieogarniętą inwestorkę.

Aby zachować równowagę naszych ego ze stanu euforycznego szybko przenieśliśmy się w stan traumatyczny. A wszystko przez PIACH.
 
Jako, że budujemy się po raz pierwszy (wcale WAS to nie dziwi - prawda?) nie jesteśmy w stanie przemyśleć wszystkich posunięć, a nawet jak długo nad czymś mędrkujemy, to czasami podejmujemy decyzje złe, albo żeby to ładnie brzmiało nazwijmy je mało trafionymi.

Tym razem byliśmy pazerni i chcieliśmy oszczędzić kaskę na przyszłość. A jak to się zwykło mówić: oszczędny dwa razy płaci.
I tak też się stało.
Mianowicie podczas wykopu pod fundamenty cały piach zostawiliśmy na działce z myślą o wsypaniu go z powrotem pod chudziak. Kierownik uznał, że piach się nie nadaje, więc musieliśmy zapłacić za jego wywiezienie (dodatkowo) i zamówić taki który się NADAJE. Ogólnie nie wiem czemu, ale nie pomyśleliśmy o gruzie..

PIACHU NADAJĄCEGO SIĘ było 14 wywrotek czyli 210 TON.

Później zagęszczenie, chudziak i znowu mogłam DUMNIE PODLEWAĆ. Lubię to podlewanie ;)

Żeby nikt mi nie zarzucił, że jestem inwestorem, który tylko biega po placu budowy z założonymi rękami oraz opowiada o swoich kosmiczno-problemowych wizjach, które później trzeba wprowadzić w stan istnienia.

Cały weekend PODLEWAŁAM BETON.

Takie podlewanie nie ma nic wspólnego z codziennym podlewaniem trawy. Podlewanie ław to sprawa wyższej rangi. W moim odczuciu było to zajęcie dostojne. Może zabrzmi to górnolotnie, ale kojarzyło mi się z czymś wielkim. Tutaj po raz pierwszy, jako osóbka mało silna – kobieta wątłej wagi mogłam wnieść trochę pracy własnej. A zajęcie to było takie niepowtarzalne, nieuchwytne. Później ławy zakopią. Cały ten beton znajdzie się pod ziemią i nikt już go nie zobaczy.

A ja miałam tą nieskromną przyjemność pomóc w wiązaniu betonu eh…

Później przyjechały bloczki - wybraliśmy tańsze, bo i tak je zakopią.

Bloczki zaczęły piętrzyć się w górę.

Następnie pomalowano je na czarno i ocieplono.


I tak powstał FUNDAMENT MOJEGO DOMU..