wpisy na blogu

I nareszcie mogliśmy coś odrobinkę pomóc przy budowie własnego domku. 10 dni w Polsce i 2 dni dobrej pogody,ale coś tam zawsze się zrobiło. Jak widać wszyscy pomagają (mnie na zdjęciach nie ma,ale to nie to,żebym nic nie robiła-po prostu nikt inny zdjęć nie chciał robić)

Maz i moj brat

Maz i moj drugi brat

I tak stoi sobie wszystko i czeka. Od kiedy stanęła podmurówka , pogoda postanowiła, że da nam trochę odpocząć i się rozpadało. Ale ja mam zawsze słoneczne prognozy-jak nie można budować to można sobie odpoczać albo i inne sprawki pozałatwiać.

Bo życie nie daje nam kopa, bo nas nie lubi- daje nam go, zeby popchnąć nas do przodu !

No i przyszedł czas na podmurówkę. I tu coraz ładniej i objętościowo potężniej to wygląda. Ciągniemy się sporo w tyle z naszej czwórki TKowców,ale uparcie i wytrwale. Ale dobrze jest już widzieć u kogoś jak to wszystko będzie wyglądać (przynajmniej zewnętrznie).

I tu się należy pochwała murarza,bo zrobił to naprawdę porządnie i czysto.

Mama ogladajaca efekty prac.

do przodu.

Coraz lepiej-fundamenty zalane. I tu podziekowania dla rodziców i rodzeństwa za czas i zaangazowanie przy budowie naszego domku.